لیمون

آلیاژ فولاد ضد زنگ 304 مهفا بر اساس اصلاحاتی است که در آلیاژ محبوب 302 (8-18) انجام شده است. این تغییرات شامل افزودن کروم و کاهش کربن است. محتوای کربن کمتر منجر به بارش کمتر کاربید کروم می شود که تأثیر مستقیمی بر جوش پذیری و مقاومت در برابر خوردگی بین دانه ای خواهد داشت.

آلیاژ L304 نیز نسخه اصلاح شده 304 است اما کربن کمتری دارد (تا 0.030 درصد). که باعث کاهش بارش کاربید و بهبود جوش پذیری می شود. در نتیجه برای جوشکاری حتی در مناطق خورنده بسیار مناسب هستند. از نظر مشخصات فنی نسبت به نوع 304 کمی پایین تر است.

این آلیاژها به فولاد ضد زنگ معروف هستند. در واقع غیر مغناطیسی بودن نشان دهنده خاصیت غیر مغناطیسی این آلیاژها به دلیل زمینه و ساختار آستنیتی آنهاست. آستنیت یکی از فازهای آهن با شبکه FCC است که در آهن بدون عناصر آلیاژی در محدوده دمایی 910 تا 1400 درجه سانتی گراد پایدار است. با افزودن عناصر آستنیتی (مانند نیکل) می توان آن را در دمای محیط پایدار کرد. وجود 8 تا 10 درصد نیکل به ازای هر 18 درصد کروم، ساختار فولادی را در فرم آستنیتی پایدار می کند. این تغییر فاز باعث تغییر عمده در خواص مکانیکی از جمله افزایش شکل پذیری آلیاژ می شود. این آلیاژها به دلیل وجود فاز آستنیت در حالت آنیل مغناطیسی نیستند، اما به دلیل تغییر فاز در شرایط سرد کاری ممکن است برخی خواص مغناطیسی در آنها ظاهر شود.

مقاومت در برابر خوردگی:

فولاد ضد زنگ آلیاژی 304 دارای مقاومت در برابر خوردگی عالی در طیف گسترده ای از شرایط جوی، شیمیایی، مواد غذایی، نساجی و نفت است.

ضد اکسیداسیون:

حداکثر دمایی که در آن رینگ های آلیاژی 304 مقاومت در برابر پوسته پوسته شدن را نشان می دهند.

حرارت درمانی:

ورق استیل 304 را نمی توان با عملیات حرارتی سخت کرد. بازپخت: حرارت دادن تا 1120 درجه سانتیگراد، سپس خاموش کردن سریع. نوارهای نازک با هوا خاموش می شوند، اما نوارهای ضخیم باید در آب خاموش شوند تا رسوب کاربید به حداقل برسد.

پلاستیسیته:

این آلیاژها خواص کششی خوبی دارند. استحکام تسلیم کم و کشیدگی زیاد باعث می شود که در اشکال پیچیده استفاده شود.

قابلیت جوشکاری:

فولادهای زنگ نزن آستنیتی به طور کلی جوش پذیری خوبی در هر دو جهت نفوذ و مقاومت از خود نشان می دهند.

آلیاژ فولاد ضد زنگ 304 مهفا بر اساس اصلاحاتی است که در آلیاژ محبوب 302 (8-18) انجام شده است. این تغییرات شامل افزودن کروم و کاهش کربن است. محتوای کربن کمتر منجر به بارش کمتر کاربید کروم می شود که تأثیر مستقیمی بر جوش پذیری و مقاومت در برابر خوردگی بین دانه ای خواهد داشت.

آلیاژ L304 نیز نسخه اصلاح شده 304 است اما کربن کمتری دارد (تا 0.030 درصد). که باعث کاهش بارش کاربید و بهبود جوش پذیری می شود. در نتیجه برای جوشکاری حتی در مناطق خورنده بسیار مناسب هستند. از نظر مشخصات فنی نسبت به نوع 304 کمی پایین تر است.

این آلیاژها به فولاد ضد زنگ معروف هستند. در واقع غیر مغناطیسی بودن نشان دهنده خاصیت غیر مغناطیسی این آلیاژها به دلیل زمینه و ساختار آستنیتی آنهاست. آستنیت یکی از فازهای آهن با شبکه FCC است که در آهن بدون عناصر آلیاژی در محدوده دمایی 910 تا 1400 درجه سانتی گراد پایدار است. با افزودن عناصر آستنیتی (مانند نیکل) می توان آن را در دمای محیط پایدار کرد. وجود 8 تا 10 درصد نیکل به ازای هر 18 درصد کروم، ساختار فولادی را در فرم آستنیتی پایدار می کند. این تغییر فاز باعث تغییر عمده در خواص مکانیکی از جمله افزایش شکل پذیری آلیاژ می شود. این آلیاژها به دلیل وجود فاز آستنیت در حالت آنیل مغناطیسی نیستند، اما به دلیل تغییر فاز در شرایط سرد کاری ممکن است برخی خواص مغناطیسی در آنها ظاهر شود.

مقاومت در برابر خوردگی:

فولاد ضد زنگ آلیاژی 304 دارای مقاومت در برابر خوردگی عالی در طیف گسترده ای از شرایط جوی، شیمیایی، مواد غذایی، نساجی و نفت است.

ضد اکسیداسیون:

حداکثر دمایی که در آن رینگ های آلیاژی 304 مقاومت در برابر پوسته پوسته شدن را نشان می دهند.

حرارت درمانی:

ورق استیل 304 را نمی توان با عملیات حرارتی سخت کرد. بازپخت: حرارت دادن تا 1120 درجه سانتیگراد، سپس خاموش کردن سریع. نوارهای نازک با هوا خاموش می شوند، اما نوارهای ضخیم باید در آب خاموش شوند تا رسوب کاربید به حداقل برسد.

پلاستیسیته:

این آلیاژها خواص کششی خوبی دارند. استحکام تسلیم کم و کشیدگی زیاد باعث می شود که در اشکال پیچیده استفاده شود.

قابلیت جوشکاری:

فولادهای زنگ نزن آستنیتی به طور کلی جوش پذیری خوبی در هر دو جهت نفوذ و مقاومت از خود نشان می دهند.